Buntownik

Po raz kolejny w moich czytelniczych progach gości twórczość Pani Any Rose. Tym razem miałam przyjemność poznać najnowsze literackie dziecko autorki, jednak muszę się przyznać, że jest to druga część serii „Grzeszni”, a ja niestety jakoś nie miałam wcześniej okazji zapoznać się z początkiem tego cyklu. Jednak znając doskonale styl autorki, wiedziałam, że nie będzie to dla mnie żaden problem, żeby odnaleźć się w fabule. Ba!! Teraz jeszcze bardziej chcę poznać historię Huntera i Liv, jednak na tę chwilę, przyjrzyjmy się z bliska „Buntownikowi”. Zapraszam zatem na krótką recenzję. Autorka ponownie zaserwowała nam spotkanie z bardzo młodymi ludźmi, którzy dopiero wchodzą w prawdziwą dorosłość i określają, w jakim kierunku chcą podążyć. Poznajemy młodziutką dziewczynę — Arię, która po latach nieobecności wraca do rodzinnego miasta. Nadopiekuńczy braciszek wprowadza ją do swojej paczki, oczywiście dobitnie zaznaczając wszem i wobec, że żaden z kolegów nie może „za bardzo” zbliżyć się do jego malutkiej siostrzyczki. Aria do tej pory postrzegana była przez wszystkich jako mała dziewczynka i nikt nie przypuszczał, że przez ten czas zdecydowanie wydoroślała i na brak zainteresowania ze strony płci przeciwnej absolutnie nie narzeka. Jednak jej serce od lat bije (oczywiście) dla najlepszego przyjaciela Huntera — Asha i w końcu chce o niego zawalczyć. Jej determinacja zostaje jednak delikatnie nadszarpnięta, gdy na horyzoncie pojawia się kolejny kolega brata — Milton, który również ją niesamowicie intryguje. Aria stoi przed trudnym dylematem, wybrać Asha, którego zna od lat czy Miltona, który ją zafascynował. Nie mam najmniejszego zamiaru zdradzić Wam, którego z nich wybrała nasza bohaterka, bo po co psuć Wam zabawę, prawda? No cóż, „Buntownik” to opowieść o młodych i pięknych ludziach, przed którymi wszystkie drzwi stoją otworem. Są przeświadczeni, że życie jest tylko czarne lub białe i nie ma nic pośrodku. Jak kochają to na zabój, ale to właśnie jest przywilejem młodości. Autorce po raz kolejny, udało się genialnie odwzorować właśnie ten nastoletni pogląd. Całą książkę czyta się ekspresowo i można się na prawdę wciągnąć. Muszę przyznać, że czytając ją, bawiłam się całkiem fajnie. Dawno nie czytałam tego typu książek, co podziałało na mnie całkiem orzeźwiająco i odżywczo. Jeżeli lubicie taką lekką literaturę, a do tego fabułę osadzoną w studenckim kampusie to ta pozycja jest wprost idealna dla Was. Za egzemplarz do recenzji bardzo dziękuję Wydawnictwu Akurat.

Aria jest młodszą siostrą Huntera. Niedawno wróciła z zagranicy i jak na razie spędza czas w towarzystwie starszego brata i jego przyjaciół. Od kiedy pamięta bardzo, podobał jej się jeden z nich-Ash, jednak dla niego była tylko młodszą siostrzyczką przyjaciele, z którą można się powygłupiać. Hunter był bardzo opiekuńczy i zdecydowanie zakazał wszystkim zbliżania się do Arii w ten sposób. Młoda kobieta ma tego dość, chciałaby w końcu, aby przestał mieszać się w jej życie. Na dodatek w jej życiu pojawia się Milton, a ona zaczyna gubić się we własnych uczuciach. Milton i Hunter-kiedyś wrogowie, teraz przyjaciele. Dla Miltona ta przyjaźń jest bardzo ważna i nie chce zrobić czegoś, co mogłoby sprawić, że się popsuje. Jednak kiedy tylko poznaję Arię, chce ją poznać bliżej, tylko nie wie, czy chce ryzykować. Czy Aria wyrwie się spod zbyt opiekuńczych skrzydeł brata? Czy przyjaźń między Miltonem i Hunterem przetrwa? Co połączy Arię i Miltona? Jak potoczy się znajomość Arii i Asha? Najpierw muszę się przyznać, że nie czytałam tomu pierwszego. Jednak tom drugi jest o innym bohaterze (tom pierwszy był o Hunterze) i nie wpłynęło to ani trochę na jego odbiór. Jak wrażenia po przeczytaniu? Bardzo pozytywne. Mnie książka zdecydowanie się podobała. Czytało się ją dość szybko, a podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji. To historia o przyjaźni, miłości, tajemnicach, trudnych wyborach. Akcja to czy się w miarę szybko, znajdziemy w niej zaskakujące zwroty (a przynajmniej mnie kilkakrotnie zaskoczyły pewne zdarzenia). Bohaterowie dość dobrze wykreowani. Aria to młoda kobieta, która czasem działała impulsywnie i miałam wrażenie, że sama nie wie, czego chce. Jednocześnie była dobrą zarówno przyjaciółką, jak i siostrą. Można było na nią liczyć w wielu sytuacjach. Nie do końca podobało mi się jej zachowanie, a z wieloma decyzjami się nie zgadzałam. Jednak moim zdaniem jest doskonała do tej historii i nie wyobrażam sobie kobiety z innym charakterem na jej miejscu. Milton ma swoje tajemnice, jest dość skryty, a jednocześnie potrafi być władczy. To mężczyzna, na którego można liczyć, z którym nie da się nudzić. Osobiście go polubiłam i to bardzo. „Buntownik” to książka, która zdecydowanie mnie się podobała i z wielką przyjemnością polecam. Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2022/04/wydawnictwo-akurat-ksiazka-pt-grzeszni.html