Kucharz

Bohaterowie: kryminolog Marcin Koch, komisarz Marzena Branicka, prokurator Sokół, profesor Bogusław Klein, Marian Mszyca, Szpilka, Natalia Miejsce: Poznań Tematy: nowy syntetyczny narkotyk testowany w Polsce Książkę rozpoczynamy sceną obserwacji śmierci dwójki nastolatków przez dwóch mężczyzn. Nie była to zwykła śmierć. Z kontekstu możemy wyczytać, że byli oni pod wpływem jakiejś substancji. Na kolejnych stronach widzimy moment znalezienia ciał i pracy policji. Sprawą zajmuję się komisarz Marzena Branicka. Pomaga jej doktor, kryminolog Marcin Koch oraz profesor, toksykolog Bogusław Klein. Rynek narkotyków i nowe trendy związane z syntetykami to tematy na których niewątpliwie zna się właśnie doktor Koch. Na kolejna ofiarę nie musimy długo czekać. Tym razem jest to bezdomny. Następną ofiarą staje się adwokatka. Wszystkie ofiary miały ciężkie rany świadczące prawdopodobnie o próbie pozbycia się zażywanej substancji ze swoich organizmów, własnoręcznie, brutalnie. Fabuła kręci się wokół testowania syntetycznych narkotyków, nowej, bardzo toksycznej substancji. Jednym ze składników jest związek zbliżony do fentanylu, tak bardzo ostatnio popularnym w Ameryce. Krótkie rozdziały. Całą powieść dzielimy na dwie perspektywy. Pierwsza to czas śledztwa, poszukiwania przyczyny zgonów, łączenia wątków, w którym udział bierze głównie policja, kryminolog i toksykolog. Druga to perspektywa osób odpowiedzialnych za testowanie narkotyków na ludziach w której udział bierze Mszyca, Szpilka i inni pomocnicy. Widać w książce, że autor korzysta ze swojej wiedzy zawodowej. Najciekawsza w powieści była dla mnie właśnie perspektywa kryminologa i toksykologa. „Kochamy poczucie szczęścia, nawet jeśli jest ulotne i przyjdzie za nie sporo zapłacić.”

„Kucharz” Piotra Chomczyńskiego to beletrystyczny debiut kryminologa specjalizującego się w badaniach nad przestępczością zorganizowaną ukierunkowaną na kartele narkotykowe. Jest to kryminał mocno sensacyjny, coś dla tych czytelników, którzy lubią czuć pewną znajomość fabuły. Krótkie rozdziały, dużo dialogów i szybka akcja zapewniają poczucie dynamizmu historii, a osadzenie w sensacyjnych ramach gatunkowych przynosi niezobowiązującą, czystą rozrywkę. Tym, co historię wyróżnia, jest oczywiście wiedza autora, którą podaje w sposób bardzo przystępny - obrazuje nam sposób testowania i wprowadzania na rynek nowej toksycznej, uzależniającej substancji, przez co może nam zarówno opowiedzieć o sposobie funkcjonowania groźnych karteli narkotykowych, przytoczyć statystyki, a i pogadać ogólnie o tym, jak na człowieka pod kątem chemicznym wpływają używki. Fabularnie historia łączy policjantkę, dziennikarkę, kryminologa i toksykologa, którzy wspólnie stają przeciwko tym złym - ich perspektywę również poznajemy, nie brak też wątku delikatnie romantycznego. Postacie nie są rozbudowane, ale wystarczające do powieści sensacyjnej, a ich historie z przeszłości dopracowane. Przestrzegam jednak - opisy zbrodni i ciał są makabryczne, choć makabra nie wymyka z przyjemności jej zastanowienia, a konieczności ukazania bestialskości z jaką mogą działać podobne specyfiki. Szokuje, ale też właśnie takie jest jej zadanie.