Nie pytaj

Książka rozpoczyna się mocno, bo już na samym początku od wypadku samochodowego. Historia opowiadania jest zarówno tu i teraz jak i za pomocą retrospekcji. Sama fabuła skupia się głównie na ofierze – matce i jej córce, która postanawia poznać rodzinne tajemnice. Miejsce akcji to m.in. Lublin, Wiedeń, Osada i okolice, Mazury, Orzysz. Inga, córka ofiary, nie umie poradzić sobie po stracie matki, uważa że ją zawiodła. Zatapia się w przeszłości, zaniedbując teraźniejszość. Ucieka w prace. Dręczą ja domysły, zagadki, sekrety rodzinne. Jest wrażliwa, często czuje się samotna i, że nikt jej nie rozumie. Pracuje w radiu, ma męża i córkę. Matka - nie rozmawiała z córką o swojej rodzinie. Wychowywała się w domu dziecka. Skończyła studia bibliotekarskie. Jako dorosła kobieta była otwarta, radosna, sentymentalna, romantyczna, pomocna. Jako dziecko doświadczyła dużo cierpienia , strachu, krzywd, pogardy, niesprawiedliwych oskarżeń. Fabuła opiera się na odkrywaniu sekretów. Bohaterka dowiaduje się w końcu trudnej, bolesnej prawdy o przeszłości matki oraz o okolicznościach jej śmierci. Dzieje się to szybko i w trudnych okolicznościach. Więcej o sekretach rodzinnych Inga dowiaduje się z (nie) pamiętnika. Opisywany w kasie "wypadek" to tak naprawdę niewielka część tajemnicz jakimi przychodzi się mierzyć głównej bohaterce poszukującej odpowiedzi na wiele pytań. To nie jedyna śmierć, a raczej jedna z wielu które znajdziemy na kartach tej powieści. Niestety w ogóle nie wciągnęła mnie ta historia. Nie chciałam sięgać po te książkę, a w trakcie jej czytania zaczęłam i skończyłam dwie inne. „Jeśli uparcie zadajesz pytania, to w końcu usłyszysz odpowiedź. A co, jeżeli ci się nie spodoba?”

Myślę, że pani nie rozumie. (...) Żeby zrozumieć, trzeba przejść przez to samo."