Tam, gdzie czeka spokój

Liliana po rozwodzie postanawia rzucić wszystko i wyjechać w Bieszczady, aby tam lizać rany po nieudanym małżeństwie. Zamieszkuje w drewnianej chatce w Komańczy i rozpoczyna pracę w szkole jako nauczycielka języka angielskiego. Okazuje się, że właścicielka tego domu zaginęła w tajemniczych okolicznościach, a rodzina nie wie, co się mogło z nią stać. Liliana postanawia dowiedzieć się czegoś więcej na temat tej sprawy. Kobieta poznaje też przystojnego stolarza Piotra, brata zaginionej Anety. Oboje wydają się sobą zainteresowani, jednak przez swoje doświadczenia wolą być ostrożni. Liliana szuka spokoju, leczy złamane serce i nie jest jeszcze gotowa na nowy związek. Poza tym kobieta ma kompleksy i nie wierzy, że w jej wieku można jeszcze odnaleźć miłość. Czy Lilianie uda się odkryć tajemnicę zaginięcia Anety? Czy w Bieszczadach odnajdzie upragniony spokój? Czy kobieta wreszcie uwierzy, że zasługuje na drugą szansę? „Tam, gdzie czeka spokój” to kolejna rewelacyjna powieść spod pióra pani Katarzyny Fiołek. Autorka kolejny raz zabiera nas w malownicze Bieszczady. Fabuła książki wciąga już od pierwszych stron i sprawia, że trudno się od niej oderwać. Uważam, że bohaterowie zostali świetnie wykreowani. Główna bohaterka, Liliana nie jest idealna, to prawdziwa kobieta z krwi i kości, która tak jak każda z nas ma swoje kompleksy i problemy. Natomiast Piotr to bieszczadzki Brad Pitt, przystojny, umięśniony czterdziestolatek, który też się sparzył w związku z kobietami. Bardzo lubię styl pisania autorki, który jest lekki i przyjemny, dzięki czemu jej książki czyta się jednym tchem. Historia Liliany niesamowicie mnie wciągnęła, od początku mocno jej kibicowałam, aby odnalazła upragniony spokój i spełniła swoje marzenia. Jestem zachwycona tą lekturą, jest to naprawdę urocza historia, pełna emocji i życiowych problemów, ale także napisana z humorem. A na końcu każdego rozdziału czekają na Was przepisy na różne pyszności, ja na pewno je wypróbuję! Ta powieść udowadnia, że na miłość nigdy nie jest za późno. Polecam serdecznie.

Książka do czytania na wdechu. W niej jest wszystko co kocham w książkach Kasi Fiołek .

"Był późny wieczór. Otaczała ich cisza, lecz w obojgu buzował ogień, niewidoczny, ale odczuwalny w każdym drobnym gęście. Choć żadne z nich nie zrobiło nawet kroku, by go celowo podsycić."