Barbarzyńca

"Lothar zapewnił sobie prawo do ziemi mieczem, lecz ją zdobył w inny sposób" Gromada barbarzyńców pod wodzą Lothara napada na zamek, który jest własnością lady Eleny. Elena nigdy nie myślała, że pozna brutalny smak przegranej. Lothar, zwany "Barbarzyńcą". Niezwyciężony, budzący postrach, bezlitosny napastnik, który zamierza osiedlić się na stałe na włościach zamku pięknej niewiasty Eleny. Elena pani rozległych ziem stała się jednym z jeńców, mogła się poddać, ale dumna kobieta jest wierna tym, którzy jej przysięgali. "Gdyby wciąż było obojętny. Galopujący przed siebie, zostawił w tych zgliszczach swą duszę. Nie nigdy nie miało być już takie samo." Akcja osadzona w powieści jest w średniowieczu sceneria, w której toczą się wydarzenia. Ogromnym atutem tej powieści jest także język stylizowany na mowę, którą posługiwano się w tamtych czasach. Zamkowe otoczenie, rycerze i wojownicy, bitewna wrzawa towarzyszą nam podczas czytania. Bardzo dobrze się czyta, zagłębiając się w książkę odnosi się wrażenie jakby przenosiła nas w czasie do średniowiecza "Ona jedna roztopiła lód, którym skute było jego serce" Książka jest szybka, intensywna. Każdy następny rozdział dawał ekscytację coś nowego. Jestem zachwycona zarówno fabułą jak i głównymi bohaterami. Czuć emocje adekwatne do wydarzeń, a im dalej zagłębiałam się w fabułę tym robiło się bardziej ciekawie. w tej książce nie brakuje dynamicznej, pełnej zaskakujących zwrotów akcji. Nie zabraknie też gorących uczuć i odważnych scen. Najnowsza powieść autorki pokazuje, że siła miłości potrafi skruszyć skute lodem serce najgorszego potwora i tchnąć w nie żar. W książce jest także ukazana walka dobra ze złem. ,,Barbarzyńca" to powieść, w której znajdziemy średniowieczny romans walecznych mężczyzn miłość w trudnych warunkach, to ta książka jest zdecydowanie dla was. Książka jest taką odskocznią od innych książek które dotychczas czytałam więc powiem wprost jestem zakochana wątkami, miłością miedzy Lotherem a Eleną i tym niepodważalnym średniowiecznym klimatem. Bardzo przypadło mi do gustu pióro autorki.

RECENZJA

Twórczość pani Ani chyba nie muszę żadnemu książkoholikowi specjalnie przedstawiać, ale tym, którzy jeszcze nie mieli przyjemności jej poznać, muszę powiedzieć, że jestem jej prawdziwą fanką i każdą jedną pozycję spod jej pióra biorę po prostu w ciemno. Na moim blogu znajdziecie nie jedną recenzję i być może któraś z nich Was szczególnie zachęci do kolejnej lektury i odkrycia czegoś nowego. Pani Ania tym razem zaserwowała coś, czego w sumie bym się nie spodziewała — romans historyczny, co prawda nie jest to pierwsza tego typu historia w dorobku pisarki, jednak dla mnie to absolutna nowość i wiecie co, byłam straaaaaasznie ciekawa, co z tego wyszło. Zacznijmy jednak od początku. Nadeszły trudne i niespokojne czasy dla wszystkich Brytów, a w szczególności dla Lady Eleny — młodej niewiasty, która po śmierci ojca, a później brata została panią na włościach w Ryton. Bez wsparcia silnej męskiej ręki jest łakomym kąskiem dla każdego nie tylko dla najeźdźcy, a coraz częściej zdarzające się napaści niebezpiecznych i brutalnych Sasów na sąsiednie ziemie, którzy zostawiają po sobie jedynie zgliszcza i odór śmierci nie napawają ją optymizmem i nadzieją. Niestety tego, czego obawiała się najbardziej, ziściło się bardzo szybko, została pojmana i zgwałcona przez brutalnego Saskiego bydlaka, zastępcy wielkiego i groźnego wodza, a jej ukochana twierdza Ryton została podbita i przejęta. Elena nie może pogodzić się ze swoją hańbą i poprzysięga zemstę, woli zginąć niż pozwolić się ponownie dotknąć. Nie ma jednak pojęcia, że zło dopiero się do niej zbliża, w postaci wielkiego dowódcy — Barbarzyńcy Lothara, który zażąda jej jako swojej branki a jej ziem jako swoich własnych. No i co kochani brzmi ciekawie prawda? Muszę Wam powiedzieć, że swego czasu zaczytywałam się w historycznych romansach. Nie zliczę, ile z nich, przeczytałam, ale było ich naprawdę wiele. Fakt, większość z nich toczyła się na londyńskich salonach, gdzie przez przypadek niewinna panna znajdowała się sam na sam z lordem lub hrabią, a on jako dżentelmen w ramach ratowania zszarganej reputacji dziewczyny bierze ją za żonę. W przypadku tej opowieści przenosimy się jednak do średniowiecznej Brytanii pustoszonej przez barbarzyńskie plemiona. Do czasów gdzie silniejszy stawał się Panem, a pojmane kobiety miały jedynie służyć za rozrywkę dla nich i ogrzewać im łoża, dobrowolnie lub na siłę. Jestem pod dużym wrażeniem umiejętności autorki, zwłaszcza do wykreowania takiej właśnie historii. Idealnie została odwzorowana brutalność nie tylko bezwzględnych Sasów, ale także samych czasów, w których poznajemy naszych bohaterów. Życie w ciągłym lęku, niepewności, gdzie okrutne i bestialskie napaści były na porządku dziennym, z nieprzewidywalną naturą, która zbierała swoje żniwa. Wykorzystany styl i zawiłości językowe dodatkowo potęgują efekt i odnosimy wrażenie czynnego uczestnictwa w opisanych wydarzeniach. Bohaterowie również nie należą do kryształowych, ale są za to charakterystyczni i bardzo interesujący. Ona to Pani na zamku, która kieruje się swoimi zasadami oraz honorem, a dla bezpieczeństwa swoich poddanych jest w stanie poświęcić nawet samą siebie. On to bezwzględny, okrutny mężczyzna, który nie boi się nikogo i niczego, ale dla wybranki swojego serca jest w stanie zmienić swoje postępowanie, a nawet stracić życie. Jeżeli szukacie klimatyczno-intrygującej książki o miłości, lojalności, z licznymi zwrotami akcji, która umili Wam chłodny zimowy wieczór, to ta pozycja będzie wręcz idealna. Ja szczerze polecam.

Lothar jest Sasem, przywódcom bandy, która sieje strach. Napadają, grabią, zabijają, a później spalają całe wioski. Jednak nadchodzi moment, kiedy mężczyzna zaczyna mieć dość tułaczego życie i pragnie osiąść w jednym miejscu, wziąć sobie kobietę na stałe, założyć rodzinę. W tym celu zamierza udać się do Ryton, gdzie panią na zamku jest lady Elena. Najpierw jednak wysłał tam swojego zastępcę, który miał tylko obserwować. Jednak on miał swoje plany i wcale nie zamierzał go posłuchać. Kobieta po śmierci ojca i brata zostaje panią na zamku. Radzi sobie dobrze, ma pod sobą dobrze wyszkolonych ludzi, którzy przysięgli jej wierność. Niestety, kiedy napadają na nich, jej armia nie daje rady, zostają pokonani, a ona zhańbiona. Kobieta jest przerażona, wie, że nic dobrego jej już nie czeka, tym bardziej, kiedy dociera na zamek Lothar i oznajmia, że teraz on tu jest panem, a ona jest jego. Co zrobi Lothar, kiedy dowie się, że kobieta, która ma być jego, została zhańbiona przez jego zastępcę? Jak zachowa się w stosunku do kobiety? Jak potoczą się losy Eleny oraz jej podwładnych? Już nie raz pisałam, że Anna Wolf jest jedną z moich ulubionych autorek i po jej pozycję sięgam w ciemno, jednocześnie mając niemałe wymagania. Czy tym razem również je spełniła? Zdecydowanie tak. Romans historyczny, jaki znalazłam w książce, podobał mi się. Z przyjemnością weszłam do świata Lothara i Eleny, zupełnie innego niż ten dobrze mi znany. Podczas czytania dobrze się bawiłam, a książka wciągnęła mnie tak bardzo, że nie mogłam się oderwać, aż nie poznałam jej zakończenia. Bohaterowie ciekawi, według mnie dobrze wykreowani. Elena jest panią na zamku, kobietą odważną, dzielną, a jednocześnie bojącą się mężczyzn pokroju Lothara i jego podwładnych. No cóż, nic dziwnego, w końcu oni nie należą do łagodnych i miłych. Osobiście ją polubiłam i mocno jej kibicowałam, aby wszystko ułożyło się dobrze. Lothar jest mężczyzną brutalnym, bezwzględnym, budzącym strach. Jednocześnie potrafi szanować kobiety (na tyle na, ile szanuje się je w tamtych czasach). To bohater, którego zachowanie nie zawsze mi się podobało, jednak nie wyobrażam sobie, aby był ktoś inny w tej historii. „Barbarzyńca” to książka, która zdecydowanie mi się podobała i uważam, że warto ją przeczytać. To niebanalny, ciekawy romans historyczny, który wywołuje emocje podczas czytania. Recenzja książki również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA