Lore Olympus

"Lore Olympus" zaczęłam czytać w oryginale na Webtoonie już jakiś czas temu. Szybko moją codzienną rutyną stało się scrollowanie kilku rozdziałów. Nie sądziłam, że tak szybko się wciągnę. Jeśli ktoś z was zna już "Neon gods", to łatwo będzie mu odnaleźć się w świecie "Lore..." (i odwrotnie). Greccy bogowie i wszelkie inne mitologiczne stworzenia zostali na potrzeby serii uwspółcześnieni. Dla przykładu, zaświaty przypominają mroczną korporację, a Apolla jest bucem w rodzaju amerykańskiego licealisty-mięśniaka. Podobały mi się nawiązania do mitologii, cała fabuła, styl rysunku, w zasadzie to... wszystko było w jak najlepszym porządku. Chociaż powinnam raczej napisać "podobają", bo seria wciąż wychodzi. Czytanie na bieżąco w aplikacji jest o tyle ciekawsze, że po każdym rozdziale widzimy komentarze innych czytelników, nieraz są to zabójcze hasła. Internauci mają swoich ulubieńców, mocno przeżywają wszystkie wzloty i upadki i mnie również udzielał się ich entuzjazm. "Lore Olympus" to lekka lektura, odpręża i gwarantuje miło spędzony czas. Ma swoje urocze momenty, może poruszyć, autorka nie obawia się także sięgać po cięższe tematy jak wykorzystywanie i gwałt. Nie jestem w stanie niczego powiedzieć o papierowym polskim wydaniu, bo nigdy nie miałam go w ręce, ale jeżeli ktoś będzie miał możliwość się z nim zapoznać, to polecam.