Ogień nieskończony

Czekacie na jakąś premierę? Może wyczekujecie jakiegoś konkretnego tytułu? Rebeccę Ross przedstawiłam wam przy recenzji wspanialej książki "Rzeka zaklęta". Tamten tytuł porwał mnie bez pamięci. Zakochałam się w klimacie tek książki i długo nie mogłam o nim zapomnieć. Z niecierpliwością czekałam na zakończenie tej historii, która porwała mnie genialnie poprowadzonym wątkiem slow-burn i klimatem magicznej wyspy, pełnej duchów i nieokiełzanej magii. Drugi i zarazem ostatni tom tej wspaniałej dylogii, nie odbiega jakoś bardzo od pierwszego, mogłabym się nawet pokusić o stwierdzenie, że był lepszy niż pierwszy, ponieważ autorka już nie musiała nas wprowadzać w historię, a mogła od razu wrzucić nas w wir akcji. Dlatego jeśli podobała się ci "Rzeka zaklęta", to jestem pewna, ze "Ogień nieskończony" również ci się spodoba. Jednak jeśli jeszcze nie czytaliście książek autorki, to polecam wam je z całego serca. Rozpaczliwe i bardzo emocjonujące zakończenie pierwszego tomu, zaprowadziło nas do chwytającego za serce zakończenia dylogii Żywioły z Candence. Bard Wschodu, Jack, wydaje się być całkowicie pogrążony w rozpaczy. Jego ukochana żona, zabroniła mu podążać za nią. Podjęła druzgocącą decyzję, nie wiedząc, że łamie nie tylko swoje serce. Adaira za to rozpoczyna nowe życie na Zachodzie, z "nową" rodziną. Jej rozdarte serce nie pozwala hej odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Jednak to nie jedyni bohaterowie, którzy zmagają się z dwu set letnim przekleństwem. Na główny plan wychodzą również duchy żywiołów, które potrafią wiele namieszać. Jaki żywioł jest bliższy waszemu sercu? Mnie zawsze ciągnęło do ognia, nie tylko ze względu na moc destrukcji, ale również dzięki mocy oczyszczenia i możliwości rozpoczęcia nowego rozdziału. W poprzednim tomie autorka skupiła się bardzo na opowiedzeniu nam historii, na zbudowaniu klimatu, tak, będę sporo powtarzać, ze klimat tej książki jest genialny, jednak ten tom dal nam dopracowana charakterystykę postaci. Dzięki niej jeszcze bardziej się zżyłam z bohaterami i mogłam bardziej ich zrozumieć. Uwielbiam styl pisania autorki, relacje międzyludzkie są tu przedstawione w bardzo subtelny sposób. Mimo iż pisałam, ze autorka tym razem postawiła na akcję, to nadal nie potrafiła się do końca wyzbyć powolnego tempa narracji. Wokół okładki było wiele kontrowersji, jednak ostatecznie, chęć poznania zakończenia, przewyższyła wszystko inne. Wiedziałam od samego początku, ze musze sięgnąć po ten tytuł. Wspomniany klimat książki, przenosi nas do szkockiej wyspy, zimnej i niedostepnej, jednocześnie chroniącej swoich ludzi przed złem i obcymi. Za ogromny plus tek książki, możemy wziąć fakt częstego przedstawiania nam duchów żywiołów i samej magii. Jak wspominałam książka opiera się na wątku slow-burn, jednak romans w tej książce jest tak przepięknie przedstawiony, że chciałabym więcej, takich pięknych zapewnień o miłości w książkach. jednym słowem polecam, a wydawnictwu You&Ya dziękuje za możliwość poznania tej niezwykle klimatycznej historii.

Świetna kontynuacja cudownej dylogii. W tych książkach pomiędzy stronami wieje wiatr, a duchy przekazują sobie szeptem wiadomości. Można przenieść się do innej krainy, poczuć chłód panujący na podzielonej konfliktem wyspie. Jest po prostu magicznie. Wszystko przebiega tutaj naturalnie, nic nie jest przesadzone. Bohaterowie przejmują się naprawdę ważnymi sprawami, a nie zajmują tylko zaglądaniem sobie do majtek (tak dosadnie ujmując). Nieraz atmosfera była tak napięta, że aż wstrzymywałam oddech albo walczyłam ze sobą, żeby powstrzymać łzy. Jedna część terenu cieszy się urodzajem, druga potrafi władać magią. Podział Cadence sprawił, że zaburzona została równowaga, mieszkańcom obu stron czegoś brakuje. Wybuchnie wojna? Wielce prawdopodobne. Połówki wyspy połączą się? Nie ma szans! Jack jednak spróbuje dokonać niemożliwego. Polecam fanom fantastyki, tytuł idealny na jesienny czas, na spokojne wieczory. Tylko nie zdziwcie się, jeżeli po tej książce zapragniecie posłuchać muzyki harfy albo stanąć na deszczu w czasie burzy.