Co by było, gdyby

Któż z nas chociaż raz w swoim życiu nie zastanawiał się nad tym "Co by było, gdyby"? W dzisiejszych czasach, gdy świat pędzi do przodu, nie pytając nikogo o pozwolenie, chyba nie ma na świecie osoby, która chociaż raz nie zdałaby sobie tego pytania. Jedni zadali je, ponieważ są niezadowoleni z dotychczasowego życia, jednak nie mają odwagi, by je zmienić, a drudzy robili to z czystej ciekawości. Co by było, gdybym... skończył inne studia, znalazł lepiej płatną pracę, przeprowadził się do innej miejscowości czy wybrał innego życiowego partnera. W swoim ponad trzydziestoletnim życiu zadałam je sobie nie raz i nawet nie dwa. A jak było u Was? Holly Miller postanowiła pokazać swoim czytelnikom, że każda, nawet mogłoby się wydawać najbardziej banalna decyzja, ma swoje konsekwencje i następstwa. Nie tylko dla nas samych, ale również dla innych, otaczających nas osób. Muszę przyznać, że dawno, końcówka żadnej książki nie rozwaliła mnie emocjonalnie do tego stopnia, że w zasadzie nie wiem, jakim cudem udało mi się przeczytać dwa ostatnie rozdziały, ponieważ łzy dosłownie zalewały moją twarz... Ale zacznijmy od początku. Lucy Lambert to trzydziestoletnia singielka, która postanawia zrezygnować z pracy w agencji reklamowej, ponieważ jest niedoceniana przez własną szefową. Dziewczyna udaje się do baru w małej miejscowości, w której mieszka, aby zastanowić się nad dalszym życiem i dokonać wyboru między tym, czy zostać w miejscu, które nazywa domem czy przeprowadzić się do Londynu. Lucy to kobieta, która mocno wierzy w przeznaczenie. Dziewczyna przeczytała w horoskopie, że właśnie dzisiaj spotka swoją drugą połówkę - miłość swojego życia. Właśnie wtedy poznaje Celeba - fotografa, który niedawno rozstał się z żoną. I pewnie nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby chwile później nie dojrzała za oknem swojego byłego chłopaka Maxa, z którym rozstała się dziesięć lat temu. I właśnie tutaj zaczyna się właściwa część historii. Autorka postanowiła przedstawić nam dwie przeplatające się alternatywne rzeczywistości. Pierwszą, w której Lucy zostaje w Shoreley i zaczyna spotykać się z Celebem oraz drugą, w której przeprowadza się do Londynu i daje drugą szansę Maxowi. Przyznam szczerze, że z początku miałam mieszane uczucia, jeżeli chodzi o formę tej książki. Osobiście wolałabym, aby każda alternatywa zaczynała się od nowego rozdziału, jednak autorka postanowiła umieszczać je w jednym, naprzemiennie, rozdzielając je za pomocą słów "zostaję" - dla rzeczywistości z Celebem oraz "jadę" dla tej z Maxem. Obie historie z pozoru niezależne, posiadały elementy wspólne, które mimo różnic, ogólnie prowadziły do podobnych lub identycznych skutków. Obie były rónież pełne miłości i mnóstwa wrażeń, ale też niepozbawione pewnych problemów. Obie były rónież piękne, ale jednocześnie tak różne, że czytelnik miał naprawdę problem, aby określić, która droga okazałaby się lepsza. I który z panów okazał się prawdziwą miłością życia głównej bohaterki. Związek Lucy i Celeba wydawał mi się bardziej zachowawczy. Spokojny, sielankowy, może nie jakich wybitnie spektakularny, ale pełen ciepła i stateczności. Jednak cały czas miałam wrażenie, że czegoś mi w nim brakuje. Tego żaru, który napędza nas do działania. I oczywiście nie zrozumcie mnie źle, bo między bohaterami iskrzyło, jak diabli, ale dla mnie to po prostu nie było TO. W związku Lucy i Maxa był zupełnie inny. Z uwagi na to, że byli kiedyś parą, mieli przeszłość, która stanowiła mocną bazę ich związku, która nie zachwiała się nawet mimo tajemnicy sprzed lat, o której Lucy nie miała pojęcia. Przez całą książkę miałam wrażenie, że przy Maxie panna Lambert oddychała pełną piersią i żyje pełnią życia. "Co by było, gdyby" to książka, która skłania czytelników do tego, aby zastanowili się nad własnym życiem i konsekwencjami, jakie niosą podejmowane przez nich decyzje. Jednocześnie utrwalając nas w przekonaniu, że pewne rzeczy i tak prędzej czy później będą miały miejsce, czy tego chcemy, czy nie.

Lucy mając wszystkiego dość, rzuca pracę w niedużej agencji reklamowej i udaje się do baru. To tam poznaje Caleba i spędza czas na bardzo przyjemnej rozmowie. Kiedy tak siedzi, widzi przez okno Maksa, mężczyznę, który złamał jej serce dziesięć lat wcześniej. Nie zastanawia się długo, tylko wybiega, aby z nim porozmawiać. Przed Lucy niełatwa decyzja, od której zależy jej przyszłość. Ma dwie możliwości. Może zostać w Shoreley, zamieszkać z rodziną siostry, pracować dorywczej, a tak naprawdę zająć się pisaniem co od dawna było jej marzeniem, a między czasie spotykać się z Calebem i zobaczyć co z tego wyjdzie. Drugą możliwością jest wyjazd do Londynu. To właśnie tam mieszka Max, na dodatek w mieszkaniu jej przyjaciółki zwolnił się pokój, a ona mogłaby starać się o pracę w dużej agencji. Niezależnie od tego, co wybierze, czekają ją w życiu wielkie zmiany. Co się stanie, jeśli wyjedzie do Londynu? Czy zdobędzie wymarzoną pracę? Czy znowu będzie z Maxem? Co będzie, jeśli zdecyduje się pozostać w Shoreley? Czy napisze książkę? Czy połączy ją coś więcej z Calebem? Książka, w której poznamy tak naprawdę dwie historię. Poznamy dalsze losy Lucy zarówno jeśli wyjedzie do Londynu, jak i kiedy postanowi zostać w Shoreley. Szczerze powiedziawszy pomysł świetny i książka naprawdę mi się podobała, jednak dla mnie minusem był fakt, że obie historie były pisane zamiennie. Według mnie lepiej by było, jakby były napisane po kolei (czyli cała historia jak zostaje, a później cała historia jak wyjedzie). Poza tym uważam, że była świetna. Historie ciekawe, wciągające, wywołujące emocje w czytelniku. Akcja dość sprawnie poprowadzona, a książkę czytało się dość szybko. Główną bohaterką jest Lucky, kobieta, która miała marzenia, a teraz będzie miała możliwość ich spełnienia. To kobieta, którą polubiłam praktycznie od samego początku i mocno jej kibicowałam. „Co by było, gdyby” to książka, w której możemy poznać dwie wersje dalszego życia głównej bohaterki, w zależności, jaką decyzję podejmie. Według mnie warto ją przeczytać i polecam. Recenzja książki pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA