To nie może się udać

Znacie ten motyw? Poznają się przypadkiem, gorąca miłość i nagle któreś z nich znika zostawiając pustkę? Pewnie, że znacie! W książce "To nie może się udać" trafiamy na taki motyw. Jednak nie jest on do końca taki jak w innych książkach. Mimo, że początek na to wskazuje - fabuła zmienia swój bieg w kolejnych rozdziałach. Nie będzie tutaj historii poszukiwania tej osoby na portalach, miastach, miejscach w których byli razem. Nie będziemy przez całą książkę podróżować by na końcu bohaterowie mogli sobie wpaść w ramiona! O nie! Tu wystarczył jeden sygnał telefonu by historia zmieniła bieg. Ona dobrze prosperująca lekarka w której rodzice pokładają ambicje i on zwykły stolarz. Nie, tylko to ich różni. Mówią, że wiek nie gra roli - jednak tutaj stanowi jedną z rozterek bohaterów. Przecież ten seksowny Daniel Grant jest o 10 lat młodszy od niej. Nic między nimi nie powinno dojść - tak twierdzi Alexis. Nie chce zmian w swoim spokojnym życiu, a już napewno wchodzić w związek z młodszym facetem. Ale czy aby na pewno tak naprawdę myśli? W tej książce prócz miłych chwil, zagubień, spędzaniu czasu ze znajomymi, śmiechem, atmosferą przyszłości napotykamy rozterki, smutek, niepewność, niezdecydowanie, walkę z swoimi myślami. To mi sie w niej także podobało - pokazanie, że nie każde spotkanie przypadkowego faceta kończy się od razu związkiem i małżeństwem. Tutaj bohaterowie mieli lekko pod górkę - myśląc ciągle: czy aby warto? Sami zobaczcie. Miło było zwiedzać to mało miasteczko razem z Danielem i poznawać w nim nowych mieszkańców - niejednokrotnie z różnymi charatkerkami. A sam z chęcią pomocy mi bardzo impnował, a może trochę bardziej Alexis? Jej walka o nowych pacjentów. Hmm imponowali mi w różnych aspektach po prostu oboje. Sama Autorka stworzyła realne relacje i jednak samych bohaterów. Tu toczy się gra o przyszłość w barwach zmian lub w barwach ich braku. W którym kierunku ostatecznie pójdą? Nie powiem!

Alexis do pewnego momentu miała dość poukładane życie, chociaż tak naprawdę mało, o czym w nim decydowała. Wcześniej był ojciec nieznoszący sprzeciwów, później mężczyzna, z którym się związała, ordynator oddziału chirurgicznego. Jednak nadeszła chwila, kiedy powiedziała dość, zaczęła widzieć, w jak toksycznej relacji utknęła. Jego zdrada była początkiem wielkich zmian w jej życiu, a zmian, jakie nadchodziły, nikt się nie spodziewał. Również terapia, na którą zaczęła uczęszczać, dużo pomogła jej zrozumieć. Wracając z pogrzebu ciotki, Alexis spotyka na swojej drodze szopa, co kończy się tym, że jej samochód ląduje w rowie. Z opresji ratuje ją młody mężczyzna. Niedługo później zatrzymuje się w małym miasteczku, jest tak głodna, że musi coś zjeść. Tak spotyka go ponownie, a sympatyczna rozmowa, pewien zakład sprawiają, że nie je tam, gdzie planowała, a w jego domu. Chociaż tego nie planowała, ląduje w jego łóżku, a rano po prostu znika. Daniel żyje w małym miasteczku. Wakan, gdzie jest burmistrzem i prowadzi pensjonat, jest jego miejscem na ziemi, jego dziedzictwem. Alexis wpada mu w oko praktycznie od samego początku, a kiedy znika po namiętnej nocy, nie potrafi o niej zapomnieć. Również ona wciąż o nim myśli, aż w końcu postanawia pozwolić sobie na odrobinę przyjemności. To ma być tylko seks, chwile zapomnienia z dala od jej prawdziwego życia, ma być jej tajemnicą. Jednak dla niego od początku jest to coś zupełnie innego, dużo większego. Czy pomimo wielu przeciwności będą razem? Co Alexis odkryje w małym miasteczku? Czy postawi się w końcu ojcu? Czy pozwoli sobie na własne szczęście, zamiast zadowalać innych? Czyżby kolejny romans, który się przeczyta i szybko się o nim zapomni? Zdecydowanie nie. Owszem mamy tu namiętność, miłość, ale nie tylko. Autorka porusza wiele trudnych tematów (np. różnica wieku, toksyczny ojciec, presja dziedzictwa), zmuszając czytelnika do przemyśleń. To jedna z tych pozycji, o której się myśli jeszcze długo po przeczytaniu ostatniego słowa. Historia Alexis i Daniela była ciekawa, wciągająca, niebanalna. Wciągnęłam się w nią praktycznie od pierwszych stron i pomimo że nie należy do króciutkich (ma prawie 450 stron), przeczytałam ją naraz. Z akcją sprawnie poprowadzoną, ciekawymi zwrotami. Pełna tajemnic, sekretów, ze świetnymi dialogami, momentami zabawna, momentami wywołująca świeczki w oczach. Bohaterowie ciekawi, których tacy uwielbia się praktycznie od samego początki, co nie będę ukrywać, dość rzadko mi się zdarza. Alexis jest lekarką, pracuje na oddziale ratunkowy i to praktycznie jedyna sprawa którą „wywalczyła”. Ojciec chciał, żeby została chirurgiem jak wszyscy w rodzinie Montgomery od wielu pokoleń. To kobieta poświęca siebie dla innych. Jest dobra, czuła, z jednej strony zaczyna o siebie walczyć, z drugiej pozwala ojcu sprawować nad sobą władzę. Mocno jej kibicowałam. Daniel jest burmistrzem, mężczyzną, na którego można liczyć, mimo jego młodego wieku. Miasteczko, w którym mieszka jest niewielkie, wszyscy się znają, każdy może liczyć na tego drugiego. To mężczyzna z poczuciem humoru, seksowny, pomocny, dbający o innych. Jego po prostu nie da się nie lubić. „To nie może się udać” to świetna książka, o której nie zapomnę szybko, z którą nie dało się nudzić, która wywołuje wiele emocji podczas czytania. Z wielką przyjemnością polecam. Recenzja książki pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA